دكتر نادر هوشمنديار، استاد دانشگاه: با مشخص شدن نتيجه تأييد صلاحيت ها، انتخابات رسما كليد خورد و كانديداهاي رياست جمهوري مي توانند براي دراختيارگرفتن كابينه دوازدهم، برنامه هاي يكديگر را به چالش بكشند. طبيعي است كه فضاي سياسي كشور هميشه در آستانه انتخابات، التهابات زيادي را تجربه مي كند و اين مسئله درواقع به يك اتفاق تكراري تبديل شده، به ويژه اينكه برخي جريانات سياسي مانند گروهي از دلواپسان با مدل رفتاري خود، گاهي اين التهابات را گسترش مي دهند چون به نظر مي رسد آنها از قواعد رويارويي هاي سياسي برحسب ضرورت هاي مدني استفاده نمي كنند بلكه تمام نيروي خود را جمع مي كنند تا بتوانند با قدرت هر چه تمام تر، حريف يا رقيب انتخاباتي خود را از ميدان به در كنند. فرايند اين تجميع قوا در سال هاي گذشته، خودش را از توزيع سيب زميني در روزهاي انتخاباتي نشان داده و اين روزها تا يورش همه جانبه به دولت نيز به عنوان الگوهاي رفتاري برخي دلواپسان ادامه دارد. اين مسائل، التهابات انتخابات را افزايش مي دهد و در پاره اي از مواقع باعث مي شود متأسفانه رويكردهاي جذبي به انتخابات با يأس همراه شوند اما در چنين مواقعي به نظر مي رسد ساير نيروهاي سياسي، به ويژه نيروهايي كه در گروه هاي اصلاح طلبي و اعتدال طلبي قرار دارند، بايد با راهبردهايي دقيق تر و به مراتب كارآمدتر وارد صحنه انتخابات شوند. اين روزها زياد شنيده مي شود كه برخي از تئوريسين هاي سياسي به اعتدال گرايان توصيه مي كنند با روند تخريبي برخي اصول گرايان بايد به شكلي تخريبي مواجه شد. درواقع، اين نسخه نوشته مي شود كه آقاي روحاني و اطرافيان و فعالان سياسي همسو با او بايد بيشتر از هر وقت ديگر از روي ناكارآمدي ها، فسادهاي اقتصادي و همسويي اصول گرايان با دولت ناكارآمد و ضدتوسعه اي محمود احمدي نژاد پرده بردارند. اين اتفاق درواقع، تجويز نوعي نزاع سياسي براي جلوگيري از تماميت خواهي برخي جريان هاي سياسي است؛ البته بدون شك دولت يازدهم حق دارد راز سقوط شاخص هاي توسعه در ايران را براي مردم بازگو كند اما اين بازگويي نبايد به عنوان استراتژي دولت در آستانه انتخابات مطرح شود. نگارنده بر اين باور است كه دولت در قالب دفاع از خود، آن وقت كه بايد مردم را از هشت سال تزريق ناكارآمدي در اجراي توسعه ايراني آگاه مي كرد، به دليل ضعف در اطلاع رساني، آن طور كه بايد نتوانست از حق خودش دفاع كند اما حالا بعد از تأييد صلاحيت ها و آغاز تورنمنت انتخابات، تئوريسين هاي سياسي آيا به اين هم فكر كرده اند كه بازگوكردن ناگهاني و هدفمند ناكارآمدي ها مي تواند واكنش منفي شهروندان را به همراه داشته باشد؟ اين را از اين نظر مي گويم كه به طورحتم، مردم آگاه هستند و با آگاهي تمام نيز رفتار گروه هاي سياسي را زير نظر گرفته اند. آنها حتما ديده اند كه فعاليت هاي انتخاباتي، زودتر از موعد با بي اخلاقي هاي وسيع برخي از افراد سياسي نسبت به دولت آغاز شد و اين را هم مي دانند كه استراتژي برخي از نيروهاي سياسي با آغازشدن روزهاي تبليغات، فقط يورش به دولت است. اين تصوير به كام مردم خوش نمي آيد، همان طور كه پيش ازاين نيز اين گونه شده ولي حالا و با رسمي شدن فعاليت هاي انتخاباتي، ايستادن دولت در قدوقواره منتقدان خود يا استفاده از رفتارهاي تلافي كننده، اين ذهنيت را مي تواند براي برخي گروه هاي مردمي ايجاد كند كه حتما دولت يازدهم نيز در حد و اندازه هاي منتقدان خود شكل گرفته و عمل مي كند. ذهنيت فوق به طور قطع، مطلوب دولت نخواهد بود. علاوه براين، بيراه نيست اگر مردم به اين هم انديشه كنند كه چرا دولت در آستانه انتخابات، چنين ناگهاني پرده از ناكارآمدي ها و جفاهاي صورت گرفته بر حق توسعه ايراني كنار زده است. بر همين اساس، يك بار ديگر توصيه مي شود كه آقاي روحاني همان طور كه تا به حال نيز رفتار كرده، در مقابل بي ادبي هاي سياسي، جانب ادب را نگه دارد. مردم آگاهانه رفتارها را رصد مي كنند؛ البته معناي اين جمله، آن نيست كه از حق دولت و حقوقي كه از مردم به دليل ناكارآمدي مديران اجرايي در سال هاي ۸۴ تا ۹۲ از دست رفته، دفاعي نشود اما اين دفاع به گونه اي شكل نگيرد كه انگار در آستانه انتخابات سخن گفتن از عملكرد مديران در دو دولت قبلي به يك استراتژي تبديل شده است. بايد مردم باور كنند كه اگر دادي هم بر بيداد ناكارآمدي مديران اجرايي در دو دولت قبلي و برخي مدافعان آنها سر داده مي شود، صرفا براي مردم و براي زندگي بهتر آنان است تا بتوانند فرداي خود را با انتخابي بهتر، مزين به مزيت هاي توسعه كنند.

روزنامه وقایع اتفاقیه