دكتر نادر هوشمنديار، استاد دانشگاه: هرچه به پايان فضای پرشور انتخابات نزديك مي شويم بحث ها و جدل ها آنقدر تند و تندخويانه مي شود كه گاهي انسان دچار واهمه مي شود كه چه اتفاقي درحال وقوع است. اين نكته را با نگاه به نامزدهای رياست جمهوری نمي گويم كه تقابل يا رويارويي شايد نفس حضور سياسي و قرار گرفتن در قامت نامزد رياست جمهوری باشد، اين نگراني از آن روی مطرح مي شود كه رويارويي نامزدها با اين كيفيت و با اين كميت چه بلايي بر سر توسعه مي آورد. بايد بپذيريم كه مخاطبان اين روزهای نامزدهای رياست جمهوری در همه رسانه ها بخش بزرگي از جوانان و ساير اقشار جامعه هستند كه در ناخوداگاه خود ارتباطي خاص با الگوهای سياسي جامعه برقرار مي كنند. آنها وقتي مي بينند كه چهره های سياسي به اين سادگي و به راحتي فقط برای يك تقابل سياسي به دولت به عنوان نهادی كه مسئوليت اجرايي كشور را دارد يورش مي برند، با خود چه مي گويند و يا چه توشه اخلاقي ای برای خود ذخيره مي كنند. چهره ها و صاحب نام های سياسي با هر حركت خود يك نيرو به جامعه وارد مي كنند؛ اين نيرو هم مي تواند قطبي مثبت و هم مي تواند قطبي منفي باشد. نامزدهای بزرگوار نبايد فراموش كنند كه در مقابل فضای بدون مرز و چارچوب های گسترده ارتباطات و برای ميليون ها ايراني سخن مي گويند كه مي خواهند آنها مديران و صاحب منصبانشان باشند. آيا به دست آوردن صندلي رياست جمهوری آنقدر ارزش دارد كه به خاطرش تمام زحمات يك دولت را زير تازيانه بگيريم؟ آن هم دولتي كه در چهار سال گذشته با تمام توانش توسعه را كه يك ويرانه بوده است روی دست گرفته و سعي داشته دوباره احيايش كند. يورش بي محابای ما به دولت كه شايد همه نيز در عملكردش سهيم باشيم چيزی جز نهادينه كردن بي اخلاقي در جامعه نيست. ما و شما حق داريم كه برای هر رقابتي منتقد دولت باشيم اما آيا حق داريم كه برای هر رقابتي دولت و يا هر نهاد رسمي ديگر را به عنوان الگوی مرجع جامعه ويران كنيم؟! چنين رفتاری در كنار تزريق شديد خواسته های بي منطق به مردم چيزی جز حمله به توسعه نيست. باور كنيد اين انتخابات روزی به پايان مي رسد آن وقت ما مي مانيم و مردم بزرگوار سرزمينمان. چگونه مي توانيم در مقابل آنها با رفتارهايي كه اين روزها داريم، سر بالا بگيريم. اگر مردم ما را به عنوان آدم هايي بشناسند كه اخلاق را رعايت نكرديم و يا برای رياست به دروغ برای آنها خواسته های الوان ساخته ايم،آيا مي توانيم به سادگي در كنار آنها با آرامش زندگي كنيم؟من به عنوان يك معلم ترجيح مي دهم كه امروز قبل از آنكه به نتيجه انتخابات فكر كنم، به نامزدهای محترم بگويم همه ما ايراني و معتقد به حفظ مرزهای ملي كشور و انديشه های حاكم بر آن هستيم. پس نبايد چشمان خود را ببنديم و با وعده های خود گره های بيشتری برای نظام و مديران آن، كه مي خواهند فردا توسعه را به سرمنزل مقصود برسانند، ايجاد كنيم. كمي بلندانديش باشيم.

روزنامه وقایع اتفاقیه