دكترنادر هوشمنديار- استاد دانشگاه: ظاهرا در فرايند توسعه ايراني چاره ای نيست جز آنكه هرازگاهي با پديده هايي مواجه شويم كه يك بحران يا يك چاله بسيار بزرگ برای توسعه محسوب مي شوند. به عبارتي در فراگرد توسعه ايراني آن قدر دست انداز وجود دارد يا آن قدر دست انداز ايجاد كرده ايم كه توسعه در سرزمين ما گرفتار جنون شده است و نمي داند كه سر به كدام بيابان بگذارد. يكي از تازه ترين گره هايي كه برای توسعه ايجاد كرده ايم، همين حقوق ها يا پرداخت های غير متعارف است كه اين روزها نقل محفل همه رسانه های خبری و غير خبری شده است. البته رسانه ها آموخته اند كه برحسب وظيفه ذاتي خود بيشتر رويدادها را با ترازوی سياست و تأثير گذاری های اجتماعي آن مورد ارزيابي و واكاوی قرار دهند به همين خاطر اين واقعيت به خوبي آشكار نشده است كه حقوق های غير متعارف بيش از آنكه بخواهد يك فاجعه سياسي باشد، يك اتفاق ناگوار برای توسعه است كه مي تواند ضربه ای تاريخي به توسعه كشور وارد كند. متأسفانه وقتي اتفاقي ناخوشايند رخ مي دهد به ابزاری سياسي تبديل مي شود كه گروهي بااختيارگرفتن آن مي خواهند گروه رقيب خود را حذف كنند. درباره حقوق های نامتعارف نيز همين مسئله پيش آمده است؛ به محض آنكه مشخص شد برخي مديران دريافت های نامعقولي داشته اند، منتقدان دولت فارغ از اينكه مبنای فساد اقتصادی در سال های گذشته و هنگام حضور دولت متبوع آنها در سال های ۸۴ تا ۹۲ گسترش يافته است تا آنجا كه مي توانستند فضا را سياسي و آماده حذف كردند. البته به طور قطع حقوق های نامتعارف و ادامه روند فعاليت های دولت نهم و دهم به هر ميزان اندكي هم كه باشد، يك گاف بزرگ برای دولت يازدهم محسوب مي شود و بايد با آن قاطعانه برخورد كرد ولي اين برخورد نبايد بر اساس گروكشي يا انتقام گيری های سياسي باشد. همه ما موظف هستيم كه عمق نگاه و ايده و انديشه های خود را به گونه ای ساماندهي كنيم كه به جای بازی های سياسي بتوانيم از ناهنجاری های موجود فرصتي برای توسعه به وجود آوريم. اين كار در چند سال گذشته و زماني كه در دولت های نهم و دهم فسادهای الوان به اقتصاد و توسعه ايران تحميل مي شد، صورت نگرفت و به همين خاطر ضريب توانايي توسعه ايراني برای مقابله با فساد كاهش يافت اما اكنون بايد درباره حقوق های نامتعارف به گونه ای عمل كرد كه هزينه ايجاد شده به فرصتي برای توسعه ايراني تبديل شود، به گونه ای كه نه كسي بتواند از اين اتفاق برای خود باری سياسي به وجود آورد و نه كسي بتواند با تكيه بر آن رقبای سياسي خود را به حاشيه براند. البته برخورد های دولتي ها و همچنين پيامي كه رهبرانقلاب برای برخورد قاطعانه با اين پديده دادند به گونه ای بود كه مي تواند برای ريشه يابي اساسي اين اتفاقات راهگشا باشد اما ساير گروه ها و افراد سياسي نيز بايد اين وظيفه را برای خود تعريف كنند كه به جای دعواهای سياسي محتوای فكر را تا حد زيادی بالا ببرند و بدانند كه پروژه هايي نظير حقوق های نامتعارف ضربه ای سهمگين برای توسعه و سرمايه های اجتماعي است و سياست بازی ما مي تواند چه بسا اين ضربه ها را مهلك تر كند. زمان اندكي برای بازيافت توسعه باقي مانده است. اين را بر اساس نحوه حركت و پيشبرد توسعه در ساير كشورها مي گويم. در اين زمان اندک كه برای ارتقای توسعه ايران در اختيار داريم به اندازه كافي دست اندازهای كشنده نظير حقوق های نامتعارف وجود دارد يا به وجود مي آيند. لااقل با درک اين ماجرا خود بر عمق فاجعه اضافه نكنيم .

روزنامه وقايع اتفاقيه