دیروز در خبرها آمد که ظاهرا برخی از نمایندگان مجلس دهم در پی استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هستند. البته به طور قطع استیضاح وزرا از حقوق ذاتی و طبیعی نمایندگان مجلس است اما با وجود این، خبر استیضاح می‌تواند در شرایط امروز و در میان فوجی از خبرهای ناامید کننده و تلخ، باز هم موجب حیرت و تعجب شود، چون این اتفاق قرار است درست در شرایطی رخ دهد که دولت یازدهم آخرین ماه‌های حضور خود را در کابینه سپری می‌کند و باید به‌زودی آماده شود تا پاسخی قانع کننده از نوع فعالیت‌های خود در چهار سال گذشته به مردم ارائه دهد اما در این بزنگاه، برخی نمایندگان مجلس دهم آماده شده‌اند تا با استیضاح یکی از وزرای کابینه، دولت را با گره‌هایی سخت مواجه و همراه سازند. 
دقیقا ‌گیر و گره کار هم اینجاست که چرا باید مجلس دهم دست به این اقدام بزند و تفسیر و نگاه روشنی از راهی که دولت یازدهم آمده است، شرایطی که در اختیارش نهاده‌اند و راهی که باید در چند ماه آینده پشت سر بگذارد، ندارد. همه ما مردم ایران، چه آنها که رویکردی انتقادی به ایده‌ها و اندیشه‌های دولت یازدهم داریم و چه آنها که با جریان فکری دولت همسو و همراه هستیم، به دور از هرگونه رفتار و کنش سیاسی و با تکیه بر صداقت می‌توانیم معترف شویم که دولت یازدهم، پرگره‌ترین دولت را در چند دهه گذشته از حیث موقعیت‌های توسعه‌ای، از دولت دهم تحویل گرفت و برای آن‌که بتواند بخشی از این گره‌ها را باز کند و سایه توسعه را کمی روی سر ایران بگستراند با مشکلات بسیار زیادی دست به گریبان بوده‌است. برای همین، موعد انتخابات مجلس دهم که از راه رسید شهروندان زیادی بر این باور بودند که می‌توان با انتخاب یک مجلس میانه به سمتی رفت که آسایش و آرامش بیشتری با مسیری که توسعه ایران در آن قرار گرفته است، همراه شود اما حالا با تلاش برای استیضاح وزیر کار، آن هم در نخستین قدم‌های اجرائی که مجلس دهم برداشته است به نظر می‌رسد که باید کمی نگران بود. این موضوع یا این نگرانی به طور قطع با عملکرد برخی از نمایندگان مجلس که با شعارهایی پر از امید آمدند اما در چند هفته گذشته کاملا نمایی دیگر را رو کردند، تشدید شده است. 
به همین خاطر بزرگان و عقلای مجلس، برای تداوم نقش مجلس در روند ساماندهی توسعه کشور، حتما باید فکری به حال این چرخش و پیچش بکنند. نگارنده به دنبال دفاع صرف از وزیر کار نیست و نیک می‌دانم که در موقعیت‌های اجرائی آن هم در حد وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی حتما پستی‌ها و بلندی‌های زیادی در کارهای عملیاتی وجود دارد، ولی این مسئله به تنهایی نمی‌تواند توجیه‌کننده رفتار برخی از نمایندگان مجلس باشد که آمده بودند تا از دولت حمایت کنند؛ یعنی دولتی که با نازل‌ترین ارثیه‌ها در حوزه فعالیت‌های توسعه‌ای می‌خواست بزرگ‌ترین گره‌ها را از مدار پیشرفت باز کند. آیا واقعا برخی از نمایندگان مجلس به این موضوع واقف هستند؟ 

روزنامه وقايع اتفاقيه