انتظار دنياي بعد از برجام از ايران
اقداماتي كه ترامپ به عنوان رئيس جمهوري تازه ازراه رسيده ايالات متحده انجام مي دهد، توانسته است موجي از اخبار را درباره فعاليت هاي كاخ سفيد راه بيندازد. حتما براي مردم جهان، جالب و حتي تا حدودي حيرت انگيز است كه اين روزها از كشوري با يك تاريخ ادعا در زمينه دموكراسي، صدايي بشنوند كه يكسره رنگ وبوي نژادپرستي مي دهد. به عبارتي، شايد عجيب است كه آمريكا تا به اين حد شفاف، پرده از روي بسياري از ايده هاي آمريكايي در چارچوب سياست هاي بين المللي خود كنار كشيده است. به هرحال، هر چه هست، اين روزها جهان بيش از هر زمان ديگري، سرگرم ايالات متحده و شيرين كاري هاي رئيس جمهوري تازه نفس آن است. ترامپ به يك شومن واقعي تبديل شده كه با بزک هاي تند سياسي، جهان را به خود مشغول كرده است. به باور نگارنده، در چنين شرايطي، دقت براي قرارنگرفتن در دام ترامپ، بهترين و عاقلانه ترين رفتاري است كه مي توان در حوزه سياست بين الملل از آن استفاده كرد. به معني دقيق تر بايد گفت ترامپ به نمايي شفاف از كژكرداري در سياست بين الملل تبديل شده است كه همه سعي مي كنند با فاصله گرفتن از خط ترامپيسم، براي خود به نوعي در حوزه مراودات جهاني، آبرويي بهتر جمع آوري كنند. اينكه مي گويم همه، دقيقا منظورم طيف وسيعي از كشورهاي جهان است كه در نشان دادن فاصله ميان خود و ترامپ با يكديگر رقابت مي كنند. در اين شريط، ما نيز بايد فرصت را غنيمت بشماريم و يك بار ديگر، هنر سياست بين الملل در ايران را به رخ بكشيم. اين هنر براي ما ايراني ها حتما همراه است با صلح دوستي و اداي احترام به كرامت انساني كه بخش بزرگي از سنت ملي و چارچوب هاي عقيدتي مان را دربر مي گيرد. جهان در دو يا سه سال گذشته، بعد از اشتباهات ممتدي كه در اجراي سياست بين المللي ايران در هشت سال دولت قبل، صورت گرفته بود، يك بار ديگر به ياد آورد در ايران، احترام به همزيستي مسالمت آميز و زيستن در صلح، واقعيتي است كه از مذهب، اخلاق و سنت هاي ديرينه سرزمين اين كشور نشأت گرفته اند و به اين سادگي، خدشه بردار نيستند. براي همين، بيش از هر زمان ديگري ضرورت دارد تا متوليان سياست بين الملل از اين واقعيت يا بازگشت اين آگاهي به جهان، پاسداري كنند. اين نوشته، دقيقا براي اين است كه يادآوري شود، ممانعت از ورود كشتي گيران آمريكايي به ايران، مصداق بارز خام انديشي ای بود كه مي توانست موجب شكل گرفتن اين نگراني باشد كه مبادا تصميم سازان ما فراموش كرده اند ما ايرانيان مسلمان، ايده و انديشه هايي متفاوت با ترامپ داريم و از اين تفاوت نيز با جان و دل، مراقبت مي كنيم. دستگاه ديپلماسي كشور، متولي مقابله به مثل با هر رفتار دون شأن و شرم آور نيست بلكه دستگاه ديپلماسي بايد مراقب باشد تا چيزي كمتر از عصاره انديشه ها و برنامه هاي ايران اين روزهاي ما در رويارويي با جهان به كار گرفته نشود. دستگاه ديپلماسي، نماينده عقلانيت كشور در مراودات پرپيچ وخم مناسبات جهاني است كه اگر حق بگوييم، سياست بين الملل ايران در سه يا چهار سال گذشته، توانسته قامت خميده سال هاي قبل از آن را ترميم كند اما با اين توصيف، بازهم ضرورت دارد متوليان اين حوزه فراموش نكنند، سخنگوي كشوري هستند كه اتفاقا بايد در رفتار، نمايي كاملا متفاوت و متضاد با ايده هاي ترامپيسم داشته باشد. نگارنده، اين نكته را به اين خاطر يادآور مي شود كه ديگر در آينده شاهد اين نباشيم كه در مقابل ددمنشي ترامپي ها، محبت ايراني از ياد رفته باشد. ما بايد ظرف خود را اتفاقا بر حسب ترفندهاي ديپلماتيك به كلي از خصوصيات رفتاري ترامپ جدا كنيم. اين چيزي است كه جهان بعد از برجام از ما، بيش از هر وقت ديگري انتظار دارد.
روزنامه وقایع اتفاقیه